Փոքրիկ առակների փոխաբերական իմաստը:
Մեծ բան է սոխակը, բայց ճնճղուկներս ավելի շատ ենք։
Առակը ինքնին մարդկանց մասին է, ցույց է տալիս մարդկանց տեսակները։ հիմքում քանակական և որակական տարբերությունն է։ Առակը տեսակով կատագերկան է, բայց ստիպում է երկար մտածել և խորհել հինական մեսիջը գտնելու համար։
<<Աքաղաղ>>
Չի լուսանում, ես դեռ ազդանշան չեմ տվել։
Առակի նպատակն է ցույց տալ, որ քանի դեռ չի եկել ճիշտ պահը պետք չէ արձագանքել, և ամեն բան հենց իր իսկ պահին է գեղեցիկ։ Առհասաարակ ժամանակը ճիշտ գնահատելու կարևորությունն է ընդգծված և ճիշտ պահին ճիշտ մոտեցում իրավիճակին։
<<Ճանճը պատուհանի ապակուն>>
Այժմ ես գիտեմ, թե որտեղ է կեցության սահմանը։
Բնութագրում է կյանքը տարածության և ժամանակի հետ մեկ տեղ, թե չափի և տարածությունը ճիշտ գնահատելու հմտության մասին է հաղորդում այս առակը։
<<Խոզ և մարգարիտ>>
Բռ՜ այս ի՞նչ են լցրել իմ կեղտաջրի մեջ, սա ի՞նչ խոզություն է։
Առակի համար ընտրված կերպարները հակասական են ուստի հիմքում ընկած է ու արտաքին տեսքը և առաջի տպավորությունը չէ, որ ամենաճիշտ իրականությունն է։ Խոզը չնայած իր իսկ կենդանական յուրահատուկ տեսակի մարգարիտը խոզություն է համարում, ինչը արտասովոր է։ Եվ հենց այդ արտասովոր պահվածքն է, որ ցույց է տալիս առակի բուն հիքը։